ابوبصیر رحمة الله مى گوید:
در كوفه بودم، به یكى از بانوان درس قرائت قرآن مى آموختم. روزى در یك موردى با او شوخى كردم!
مدت ها گذشت تا اینكه در مدینه به حضور امام باقر علیه السلام رسیدم. آن حضرت مرا مورد سرزنش قرار داد و فرمود:

- كسى كه در حال خلوت گناه كند، خداوند نظر لطفش را از او برمى گرداند، این چه سخنى بود كه به آن زن گفتى؟
از شدت شرم، سرم را پایین انداخته و توبه نمودم. امام باقر علیه السلام فرمود:

- مراقب باش كه تكرار نكنى.