دل من بال كبوتر شده،خاكستر پرپر شده،

همراه نسیم سحری روی به فطرس معراج نفس گشته هوایی وسپس رفته به اقلیم رهایی

به همان صحن وسرایی كه شما زائر آنی

وخلاصه شود آیا كه مرا نیز به همراه خودت زیر ركابت ببری

تا بشوم كرب وبلایی؛ به خدا درهوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد،

نگهم خواب ندارد شب من روزن مهتاب ندارد،

همه گویند به انگشت اشاره:مگراین عاشق بیچاره ی دلداده ی دل سوخته ارباب ندارد؟

توكجایی؟ توكجایی شده ام بازهوایی…

سید حمیدرضا برقعی